Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
μακρινός — (Marcus Opellius Severus Macrinus, 164 – Βιθυνία 218 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (217 218), μαυριτανικής καταγωγής. Το 212 έγινε έπαρχος. Λέγεται ότι οργάνωσε τη δολοφονία του Καρακάλλα (217), γεγονός που επαληθεύεται και από την ανακήρυξή του σε … Dictionary of Greek
Μακρινός ή Μακρηνός, Ιωάννης — (13ος αι.). Βυζαντινός στρατηγός. Υπηρετούσε στον στρατό του βασιλιά της Νίκαιας Ιωάννη Γ’ Δούκα ή Βατάτζη και πήρε μέρος στη νικηφόρα εκστρατεία εναντίον του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Άγγελου Κομνηνού. Το 1259 συνέβαλε στην ανάρρηση στον θρόνο… … Dictionary of Greek
Διαδουμενιανός, Μάρκος Οπίλιος Σεβήρος Μακρίνος Αντωνίνος — (3ος αι. μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας. Βασίλευσε μόνο για μερικές εβδομάδες το 218 μ.Χ., αλλά νικήθηκε και σκοτώθηκε από τον επαναστατημένο στρατό του Ηλιογάβαλου … Dictionary of Greek
απώτερος — η, ο (AM ἀπώτερος, α, ον) [από] αυτός που βρίσκεται πιο μακριά συγκριτικά με κάποιον άλλο, ο πιο μακρινός νεοελλ. 1. ο χρονικά μακρινός («το απώτερο μέλλον») 2. «απώτεροι συγγενείς» οι μακρινοί συγγενείς 3. «απώτερος σκοπός» σκοπός, πρόθεση που… … Dictionary of Greek
-ινός — κατάλ. πολλών επιθέτων τής ελληνικής η οποία απαντά ήδη από τους ομηρικούς χρόνους και αποτελεί επαυξημένη μορφή τής κατάλ. νος (< IE * no ). Η κατάλ. ινός εμφανίζεται σε επίθετα που προέρχονται από ουσ. ή επιρρ. και σχηματίστηκε με απόσπαση… … Dictionary of Greek
Ευρώπη — I Μία από τις πέντε ηπείρους. Είναι το μικρότερο τμήμα του κόσμου μετά την Αυστραλία και την Ωκεανία. Από μία άποψη θα μπορούσε να θεωρηθεί το ακραίο δυτικό τμήμα της Ασίας, της οποίας αποτελεί τη φυσική προέκταση. Πράγματι, δεν υπάρχουν φυσικά… … Dictionary of Greek
άπιος — (apios). Γένος δικοτυλήδονων φυτών της οικογένειας των ψυχανθών με πέντε είδη, από τα οποία τα δύο είναι ιθαγενή της Βόρειας Αμερικής και τα υπόλοιπα της Ασίας. Είναι πολυετείς, πολύκλαδες πόες, με ρίζες κονδυλώδεις και φύλλα φτερωτά με 3 έως 9… … Dictionary of Greek
έτης — ἔτης, ὁ (Α) I. στον πληθ. oἱ ἔται 1. οικείοι, συγγενείς, δικοί, τα μέλη μεγάλης οικογένειας («ἀμύνων σοῑσιν ἔτῃσιν», Ομ. Ιλ.) 2. συνέστιοι φίλοι (αλλά συνδυάζεται και με άλλες λέξεις που δηλώνουν συγγένεια) (α. «παῑδές τε κασίγνητοί τε ἔται τε»,… … Dictionary of Greek
ακροσυγγενής — ο (θηλ. ισσα) μακρινός συγγενής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ακρο (ΙΙ) + συγγενής. ΠΑΡ. ακρυσυγγενεύω] … Dictionary of Greek
ακροσυγγενεύω — [ακροσυγγενής] έχω μακρινή συγγένεια με κάποιον, είμαι μακρινός συγγενής του … Dictionary of Greek
